Arılıktan İzlenimler

Arılığımızın Google Earth Görünümü. 2010

Arılar ağaçların altında.

Çevreye iki ev daha yapıldı.

Aşağı Çulpara Yolu

Arılıktan Bir Bölüm 20110818

Temizlik

Elif Ebe Gözetiminde Temizlik

Temizliğe Devam

Başlamadan Mola

Hasat Öncesi Arılara Öğütler 20110913

Bu yıl arıcıklarımızla yeterince ilgilenemedik.

İşi, arılara öğüt vererek idare ettik. :)

Örneğin bahara girişte besleyemedik.

Besleme işini, kovandaki balların sırını bozarak, kendi ballarını kendilerine yedirerek geçiştirdik.

Kovanların bahar temizliğini geciktirdik.

Kovanları, arıların gereksinimine uygun olarak ilk fırsatta değil, kendimiz fırsat buldukça değiştirdik.

Her yıl % 3,2 Coumaphos içeren ilacı, kendimize özgü yöntemlerle şuruplandırarak, şurupla veriyorduk. Bu yıl, 4mg Flumethrin(% 90) içeren 6gramlık polietilen şeritlerden kullandık.

Şeritleri kovanda kırk gün tuttuk. İyi bir varroa mücadelesi oldu. Demek ki çevremizdeki varroalarda flumethrin'e karşı henüz direnç oluşmamış.

Yine de hasat sonu ve sonbahar mücadelesinde, Formik Asit kullanacağız varrolara karşı.

Bence, Formik Asit'in ayrıcalığı, üstünlüğü organik asit oluşu değil, buharlaşıp uçup gitmesi; kovanda, balda, mumda kalıntı bırakmaması. Önemli sayılmasa da bir üstünlüğü daha varmış: Kapalı gözlere de girebildiği için, oralardaki varrolara da, az da olsa, etki ediyormuş.

Varroa ilaçlarının iyi bir özelliği var: Tüm arı parazitlerine karşı da etkililer. Varroa için yeterli olan doz onlara karşı haydi haydi yeterli oluyor. Bu nedenle birçok arıcı, arı biti, yakı böceği gibi parazitleri hiç görmüyor bile.

Arıcılarımıza "kalıntısız" ürünler üretme çabalarında kolaylıklar; herkese sağlık ve mutluluklar dilerim.

Bir Gözlem

Balkonda bir kovan arım vardı; kışa beş çerçevede girdi, dört çerçevede çıktı.
Bilindiği gibi bu yıl bahar geç geldi; üstelik de balkon tam kuzeye bakıyor. Balkondaki arı insanın tezcanlılık duygularını kabartıyor: İlk teşvik şurubunu Mart başında, havalar daha ısınmadan vermişim, 200ml şurubu alamadı dört çerçevelik arı.

Daha sonraki günler, iki günde bir olmak üzere, sürekli 1:1 oranında şurup verdim. Şuruba her defasında, hafifçe ıslattığım şekerle birlikte iyice ezerek, azıcık da polen kattım.
70-80 günde 12kg şeker, 100g polen verdim diyebilirim.

Koloni hızla gelişti; geliştikçe az ya da çok kabartılmış petekli çerçeve verdim.

Koloni artık iyice gelişmiş, 16 çerçeveyi kapsayacak düzeye gelmişti ki 22 Mayıs günü böldüm: Analı kısımda 7, anasız kısımdaysa 9 çerçeve arı bıraktım...
Anasız kısımda anamemeleri oluştu, gelişti…

**** Bu Dört Kovan Boş Değil, Anaları Bile Var.

Analı kısmı, “burada uğraşamam artık”, diyerek arılığa götürdüm.

Anasız kısmıysa Haziran başında dörde böldüm…
Dokuz çerçevedeki arı dörde bölününce 3, 3, 4 ve 4 çerçevelik dört kovan olabiliyormuş.

“Analar ikiz kardeş(!) olarak aynı gün çıkacaklar (doğacaklar), aynı günlerde döllenme uçuşuna çıkıp aynı günlerde yumurtlamaya başlayacaklar” diye 5 Haziran- 13 Haziran arasında kendimi engelledim, arıları rahatsız etmedim (eh işte olabildiğince).

13 Haziran günü en zayıf koloni adayından başladım kontrole: Kovanda dört çerçeve, üçünde arı var. Önce anayı gördüm. Döllenmiş gibi görünüyordu, küçük bir kavanoza aldım. Sonra yumurtaları gördüm ve ana arının sırtına, arı işaretleme kalemiyle küçük, beyaz bir nokta kondurdum. Boya iyice kuruyup kokusu da tamamen kaybolunca çerçevelerden birinin üzerine bırakıverdim.

Geçtim ikinci kovana…
Anayı göremedim, yumurta da yok.

Üçüncü kovandaki ana döllenmemiş, belli.

Dördüncü kovandaki ana, o da döllenmemiş. Yapacak bişey yok.
Kovanda unuttuğum besleme kabını aldım, kovanı kapattım.

Besleme kabı, çanta şurupluk biçiminde, içinde üç-beş arı. Kovan kapağının üstüne (çıtalar kirlenmesin diye kovan önüne değil, kapağın üstüne) silkeledim.
O da ne? Bir ana arı! Biraz önce gördüğüm olamaz!

Kanadından tutup kovan girişine bıraktım. Nöbetçi işçiler almadılar, içeri girmesini engellediler, üstelik biri kovaladı bile.

Garibim ana arı uçtu, geri geldi, yine giremedi içeri.
Yine uçtu, diğer kovanlara yöneldi; onlara da giremedi ki tekrar geldi. Bu kez ben yakalamak isterken kaçtı öbür kovanlara doğru. İlk baktığım kovana giremeyince yanındaki, anasını göremediğim, kovana yöneldi ve sanki kendi kovanıymış gibi girdi. Giriş o giriş.

Balkondaki eski petekli, melisa esanslı iki kovanda hiçbir hareket yok henüz. :)